به نام حضرت دوست
امروز تقویم رو که دیدم؛ فهمیدم که بیش از دو هفته از ماه رمضان گذشته. خیلی برا خودم ناراحت شدم و تاسف خوردم که چرا روزای به این خوبی رو از دست دادم.شما رو نمی دونم اما من که خیلی بهره ای نبردم.خدا کنه همگی بقیه اش رو غنیمت بشمریم.و نزدیک به شب های قدریم از خدا می خوام که همه ما بتونیم از این شبها حداکثر استفاده را ببریم
با خودم فکر کردم، دیدم وسط مهمونی خداییم. چه خدای مهربونی!!! بنده خوبی براش نبودیم ؛اما باز با لطفش همه ی مارا به مهمونیش دعوت کرده. خوش به حال کسی که بدونه این مهمونی معناش چیه ...
تو این روزا آسمون اون قدر به ما نزدیکه که میتونیم دستمون رو بلند کنیم و ستاره ها رو بچینیم.نمی دونم آسمون پایین اومده یا ما به سمتش بلند شدیم؛ امّا خدا رو میشه حس کرد. کاش بیشتر ستاره بچینیم و بتونیم نزدیک آسمون بمونیم؛ چه قدر بده اگه دوباره یه سال دلامون رنگ آسمون رو نبینه و نسیم خوش بهشتی به صورتمون نخوره.
ان شاء الله ما هم سعی کنیم از این سفره ی گسترده درست استفاده کنیم و به خدای عزیزمون نزدیکتر شیم.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ